Na kei-hard werken heb ik groenlicht van bedrijfsarts om WIA-aanvraag uit te stellen. Mijn werkgever heeft inmiddels dit advies overgenomen, waardoor ik nu 6 maanden uitstel krijg én het 2e spoor (zoeken naar andere baan) mag laten vallen. Wat een opluchting, even kan ik weer luchthappen; de combinatie herstellen van diabetes burn-out, re-integratie en 2e spoor was werkelijk killing, zie https://www.diabetestype1.nl/g....
Ik merk nu dat deze onmogelijke combinatie mij ook veel te veel energie heeft gekost. Gevolg is dat ik een hele grote terugval in burn-out heb gekregen: opnieuw uitval cognitieve functies en dood-en-dood moe. Natuurlijk is dit een geanticipeerde, te verwachten, terugval, maar het komt toch hard binnen dat ik thuis totaal niet kan functioneren als moeder of als partner. Door veel rust te nemen en veel te wandelen hoop ik een nieuwe balans te kunnen vinden, zodat ik uiteindelijk toch vooruit kan komen. Cynisch gezegd doe ik nu dus niets anders dan de afgelopen jaren. Nou ja, ik weet inmiddels dat dit (rust en bewegen) ook daadwerkelijk helpt.
Op diabetesgebied ben ik even achteruit gegaan. Ik heb een andere (wel accuratere!) glucosesensor gekregen die anders, maar tevens minder goed, met mijn loopsysteem samenwerkt. Kortom, ik heb wat tijd nodig om aan deze nieuwe sensor te wennen en om deze beter in mijn systeem te integreren. Dit kost tijd en energie, die ik eigenlijk niet heb. Verder merk ik dat mijn diabetes gewoon tijd en energie blijft kosten, dit zal ik nooit kunnen veranderen. Langzaam kan ik dit accepteren, maar dit brengt tevens andere vragen met zich mee: wat zijn realistische verwachtingen voor mij persoonlijk op werkgebied? Ik heb hier geen eerlijk of eenduidig antwoord op.
Ik hoop dat ik de aankomende tijd een beetje kan freewheelen op mijn werk, zodat ik de meest basale zaken thuis en issues rondom diabetes kan opvangen. Zodra ik daar voldoende stabiliteit heb, hoop ik weer wat energie voor mijn werkopbouw vrij te kunnen maken. Het is afwachten hoe dit uitpakt, deze re-integratie blijft een spannende periode met veel ups&downs. Ik hoop dat dit extra half jaar (uitstel WIA-aanvraag) mij de rust en ruimte geeft om mijn werk te kunnen hervatten. Ik ben in ieder geval blij dat ik momenteel een hele fijne leidinggevende en manager heb, die mij de ruimte en flexibiliteit geven om langzaam mijn werk weer op te pakken. Dat is écht een belangrijke factor in de re-integratie.
Rose
De berichten van Rose over werk en diabetes type 1
- 1 Kan ik nog wel werken met mijn diabetes?
- 2 Openheid
- 3 De bureaustoelsoap
- 4 De crashende sensor: hypoglykemie op kantoor
- 5 Dan gaat alles toch vanzelf?
- 6 Creatieve oplossingen
- 7 Re-integratie vordert gestaag
- 8 Re-integratie en arbeidsdeskundige
- 9 Help UWV in zicht
- 10 Joepie, uitstel WIA-aanvraag (maar hoe nu verder?)
- 11 Hoera, betermelding!
Meer over Diabetes Type 1 en Werk