Een goede bloedglucoseregulatie is voor mij, net als eten en een dak boven je hoofd, een voorwaarde om te overleven. Als deze basisbehoefte ontbreekt, dan functioneer ik niet. Dit zet mijn diabetes altijd op nummer 1, waardoor ik amper toe kom aan een normaal leven opbouwen. Mijn blgl is moeilijk te reguleren, maar met heel veel tijd, energie en inzet lukt het wel om mijn blgl-waarden goed te houden. Dit gaat echter volledig ten koste van een normaal leven. Inmiddels heb ik vanalles geprobeerd om dit te doorbreken, maar de bloedglucoseregulatie echt loslaten lukt mij nog steeds niet. Gedeeltelijk omdat ik mijn blgl goed wil houden (anders voel ik mij ziek) en vast ook gedeeltelijk uit gewoonte. Afgelopen week heb ik voor het eerst in jaren twee momenten gehad waarbij ik mijn blgl even totaal kon vergeten, beide keren tijdens sporten. Mooie start, maar vooral ook confronterend dat ik zo blij kan zijn met deze twee korte momenten. Kortom, een goede balans heb ik duidelijk nog niet gevonden. Mocht iemand tips hebben hoe je een overlevingsstrategie kunt ombuigen richting een normaal leven, ik hoor het graag!