Vorige week had mijn dochter Sanne 9 jaar diabetes type 1. Voor haar diaversary schreef ik dit gedicht.
Al 9 jaar veel verdriet en pijn,
Omdat je niet zoals iedereen kan zijn.
Vaak verlang ik terug naar 10 jaar geleden , jij, een meisje mooi zorgeloos en klein,
Helaas heeft dit 1 jaar later niet meer zo mogen zijn.
Zorgeloosheid en onbekommerd leven verdween,
Toen daar diabetestype1 verscheen.
In de jaren heb je een hoop moeten leren,
Om je diabetes te beheren.
De hypo's en hypers vliegen vaak om je oren,
En dan gedraagt de diabetes zich niet naar behoren.
En toch draait de diabetes al 9 jaar mee in ons gezin,
En ben jij echt onze heldin.
Maar ook wij hebben dagelijks verdriet en pijn,
Omdat je niet zoals iedereen kan zijn.
Fijne diaversary❤!