Kay Merkus (30) gebruikt nu een half jaar de kunstalvleesklier van Inreda. In dit artikel vertelt hij over zijn ervaringen.
‘Sporten zonder vooraf na te denken over je eten of je insuline. Dat geeft zo’n rust nu ik de kunstalvleesklier gebruik’, zegt Kay. ‘De eerste twee maanden waren niet echt makkelijk. Door alle alarmen dacht ik er zelfs even over na om te stoppen. Wel voelde ik al snel dat ik veel meer energie had. Ik was niet meer uitgeput na een uur badmintonnen, maar kon nog wel drie uur door! Ik ben ontzettend blij dat ik heb doorgezet.’
Niet meer plannen
Op 5 oktober 2020 is Kay gestart met de kunstalvleesklier van Inreda. Hij had toen 25 jaar diabetes type 1. ‘Ik heb mijn leven lang schommelende bloedglucoses gehad’, vertelt Kay. ‘Mijn HbA1c zat bijna altijd tussen de 69 en 86 mmol/mol. Nu, met de kunstalvleesklier, is het een wereld van verschil: mijn HbA1c is twee keer geprikt en was twee keer ‘groen’ (red. ≤ 53 mmol/mol).’
‘Dat voel ik ook aan mijn lijf. Ik hockey, badminton en doe aan crossfit. Na het sporten heb ik nu zelfs nog kracht over en heb ik de volgende dag geen zware benen en spierpijn meer. Het is vooral fijn dat ik gewoon kan gaan sporten als ik daar zin in heb. Dat ik dat niet hoef te plannen. Hetzelfde geldt voor eten: ik kan nu eten wat ik wil. Als ik heel veel koolhydraten neem, stijgt de bloedglucose wel. Dat is ook zo bij mensen zonder diabetes. Met de kunstalvleesklier is de piek na een flinke maaltijd na een half uur weg.’
Positief effect op je lijf
Kay heeft het gevoel dat zijn hele lichaam meer tot rust komt. ‘Al jarenlang had ik een huidprobleem. Ik was bij de dermatoloog onder behandeling omdat ik allemaal kleine huidontstekingen had. Die zijn helemaal verdwenen nu ik de kunstalvleesklier gebruik. Een goede diabetesinstelling heeft echt positief effect op je hele lijf!’
Control freak
‘Het is anders werken met de kunstalvleesklier dan met de insulinepomp’, zegt Kay. ‘Je moet alles uit handen geven. Mensen met diabetes zijn toch wel ‘control freaks’. De eerste maand was daardoor zwaar. In het begin vertrouwde ik het systeem niet en ging steeds weer controleren met de vingerprik. Onnodig, de waardes klopten gewoon. Je moet leren loslaten. Wat doe je als je bloedsuiker 6 mmol is, je ziet dat die aan het dalen is met 2 mmol per uur en je wilt gaan sporten? Dan ben je geneigd extra te eten. Dat hoeft dus niet. Het is heel lastig om dat dan ook echt niet te doen.’
Alarmen
Kay: ‘In het begin is het loslaten en doorzetten. De eerste maanden kun je veel alarmen krijgen. De kunstalvleesklier bestaat uit twee infusiesetjes - een voor de insuline en een voor de glucagon - en twee sensoren met transmitters. Als de twee sensoren niet gelijklopen, krijg je de melding dat je een vingerprik moet doen ter controle. Soms moet één sensor kalibreren om die weer gelijk te laten lopen met je bloedglucose. Heb je een pechdag, dan krijg je dit alarm vaak. Na een maand of vier is je lijf meer in balans en merk je dat het aantal alarmen afneemt. Je moet echt even door deze fase heen. Daarna wordt het algoritme dat de dosering bepaalt steeds stabieler. Ik krijg nu nog zelden een alarm en hoef alleen één keer per 24 uur ter controle een vingerprik te doen.’
Nieuwe ontwerpen
Kay is niet alleen gebruiker van de kunstalvleesklier, hij heeft er ook aan gewerkt. Kay is namelijk industrieel productontwerper bij Inreda. ‘Ik vond de transmitters en sensoren vrij groot en vierkant. Ze waren ontworpen op functionaliteit en niet op gebruiksvriendelijkheid. Ik heb nieuwe ontwerpen van de transmitters gemaakt. Die zijn daarna nog op veel vlakken verbeterd door het hele ontwikkelteam. Het is leuk om te zien dat ze nu geproduceerd worden en daarna gedragen worden door mensen die de kunstalvleesklier dragen.’
Ander leven
‘Wat ik het ergste vind als ik weer terug op de insulinepomp zou moeten? Een leven zonder diabetes ken ik niet, ik weet niet hoe dat was. Ik was pas vijf jaar toen ik diabetes kreeg. Veel mensen vragen: heb je je leven weer terug? Dat gaat voor mij dus niet op. Ik heb wel een ander leven. Ik hoef niet meer na te denken over wat ik die dag ga doen, wat ik kan eten en hoe ik hypo’s kan voorkomen. Dat geeft zo’n rust. Ik heb gewoon tijd over!’
> Meer lezen over gebruikerservaringen van de kunstalvleesklier? Communityleden zijn hierover in gesprek of lees de blog van Esmee.
Fotograaf: Jeroen Savelkouls