Vanaf 20 oktober 2022 worden geen nieuwe (nieuws)artikelen aan deze community toegevoegd. Lees hier meer.

Wil je op de hoogte worden gehouden van het laatste nieuws over diabetes type 1? Meld je dan nu aan voor de nieuwsbrief E-dialoog type 1 van het Diabetes Fonds.

 

Aanmelden nieuwsbrief Naar nieuwsbericht

Dat is alweer een tijd geleden dat ik een blog schreef over mijn ‘beste vriend’, diabetes. Inmiddels ben ik moeder geworden van een prachtige dochter Kate. Zij is nu alweer 9 maanden oud.
Ondertussen ben ik ook weer begonnen met werken. Ik werk nu drie dagen als onderwijsassistent. Mijn bloedsuikers zijn na de zwangerschap erg gaan schommelen en toen ik weer begon met werken, moest ik ook weer even een ritme erin vinden. Geen een dag is hetzelfde bij mij. Het kan ook voorkomen dat ik voor de klas moet staan en dat weten mijn bloedsuikers dan ook 😉

Gelukkig heb ik een sensor die continue mijn bloedsuikers in de gaten houdt, en vooral met dit werk is dat erg fijn. Regelmatig gaat het alarm af dat ik te hoog of te laag zit en vooral dat laatste. Als ik een drukke dag heb op mijn werk met de kinderen dan moet ik mijzelf er echt op wijzen dat ik het goed in de gaten hou. Ik heb wel eens gehad dat ik les aan het geven was en dat ik dacht: nu moet ik echt even wat eten. Ik bleek toen erg laag te zitten, soms ‘vergeet’ je het gewoon even. Gelukkig heb ik hele lieve collega’s, dus als het echt niet gaat kan ik dat wel zeggen. Maar dat lukt natuurlijk niet altijd als ik zelf voor de klas sta. Ik heb ook wel eens dat ik hoog zit en dat merk ik dan wel na een dag werken, maar ik denk dat je dat altijd voelt met welk werk dan ook.

Kinderen horen of zien ook mijn pompje. Kinderen zijn altijd recht voor zijn raap, dus vragen gelijk wat het is. Dat vind ik alleen maar fijn en ik ben er altijd heel open over dus ook tegen de kinderen. Het ligt aan de leeftijd natuurlijk hoe ik het de kinderen vertel. Tegen wat jongere kinderen zeg ik vaak: dat is een klein machinetje die er voor zorgt dat het goed gaat met eten en drinken. En dan laat ik het pompje zien. Tegen wat oudere kinderen kan je het wat specifieker vertellen en in ‘kindertaal’. Als ik het vertel hebben sommige kinderen vragen, maar de meeste zeggen: oké juf, wat fijn dat het je helpt. En ze gaan weer door met de orde van de dag. Dat is zo leuk aan het werken met kinderen.

Ik ga elke dag met plezier naar mijn werk, maar nu heb ik het allerleukste en liefste dochtertje, dus na een dag werken is het een feestje om thuis te komen!

Bedankt voor het lezen! En wie weet herkennen sommige zich die ook in het onderwijs werken.

Veel liefs,
Pien Jasperse