Een droom voor onze dochter Suze

Wat is het toch mooi als er uit onverwachte hoek ineens iets bijzonders ontstaat. Wanneer verschillende speciale momenten zich opstapelen tot iets wat steeds groter wordt. Zo voelt het voor mij nu. Het moment waarop ik mijn eerste ‘officiële’ blog aan het schrijven ben.

Alweer meer dan 3 jaar geleden, kerst 2018, is er bij onze lieve dochter Suze de diagnose diabetes type 1 gesteld. Al een paar dagen voor de diagnose zei ons gevoel dat het misschien wel eens zo zou kunnen zijn. Suze was moe, begon ineens weer in bed te plassen en ja, eigenlijk dronk ze ook wel meer dan normaal. Na een bezoekje aan de huisarts, een glucosetest (die was wel iets verhoogd, maar we hoefden ons echt geen zorgen te maken) en een bloedonderzoek kwamen we uiteindelijk een paar dagen voor kerst op de kinderafdeling terecht. Wat we eigenlijk al wisten werd werkelijkheid. Ons kleine meisje had net als haar tante (mijn zus) en opa (mijn vader) ook diabetes. Die avond heb ik, toen Suze lekker lag te slapen en mijn man even bij Suze was, gehuild zoals ik dat nooit eerder heb gedaan. Mijn zusje kwam langs om even samen een rondje te wandelen. De tranen bleven maar komen.

Knop om

Maar die avond ging er ook een knop om. Al heel snel zeiden mijn man en ik tegen elkaar; ‘Wij gaan er gewoon alles aan doen om ervoor te zorgen dat Suze lekker Suze kan blijven. Dat Suze op kan groeien zoals je dat elk kind wenst. Dat Suze niet het meisje wordt met diabetes die ook Suze heet, maar dat Suze een heerlijk kind is die toevallig ook diabetes heeft’. Wij hadden een doel en nu, dik 4 jaar later, kunnen we zeggen dat het ons lukt. Dat we in de afgelopen vier jaar heel wat bergen hebben overwonnen samen, maar dat we, door steeds naar Suze te blijven kijken en wat voor haar belangrijk is, al heel veel voor elkaar hebben gekregen. Doordat Suze over een dikke maand met haar Dreamteam mee gaat lopen aan de New York Mini Marathon van het Diabetes Fonds staan we daar weer even extra bij stil.

Betrokkenheid

Staan we stil bij alle bijzondere en mooie dingen die gebeuren en in de afgelopen jaren gebeurd zijn. Voelen we weer intens hoeveel mensen er om ons geven en bij ons betrokken zijn. Wat is het voor Suze (en voor ons) belangrijk dat deze mensen er zijn. Familie die precies weet hoe we ons voelen en wat we meemaken. Die er altijd voor ons is als we ze nodig hebben. Praktisch om op te passen, maar ook met een luisterend oor. Vrienden die soms even dat positieve weer naar boven halen als we een baaldag hebben. Maar ook alle ouders van Suze haar vriendinnen. Die steken zoveel tijd in het leren kennen van de Diabetes, willen er zo graag alles van weten zodat Suze altijd welkom is. Bijzonder!

Denken in mogelijkheden en kansen

Deze mensen hebben we zo hard nodig. Want met de diabetes lijkt geen een dag hetzelfde. Soms gaat er een week op de automatische piloot maar dan komt er toch weer een kink in de kabel. Dan zit Suze niet lekker in haar vel door wisselende waardes, moeten we met z’n allen ontzettend wennen aan een nieuwe pomp waardoor er bij iedereen weer even wat verdriet naar boven komt en is het toch echt elke keer wel zoeken op vakanties. Of de sensor die weer eens een update heeft tijdens een hockeywedstrijd. Dan zit Suze echt niet te wachten op die vingerprik. Vaak lijkt de diabetes extra aanwezig op de momenten dat het even anders gaat dan normaal. En daar mogen we soms best even van balen. Maar gelukkig kunnen wij dit vaak ook snel weer omzetten naar een actie. Denken in mogelijkheden en kansen. Want er kan nog zo ontzettend veel! Dat hebben we de afgelopen jaren wel gezien en mogen ervaren.

Een hele mooie droom!

Daarom hebben wij een droom, een hele mooie droom! Want wat zou het toch fijn zijn, als de diabetes zorgen voor Suze elk jaar een beetje minder worden. Wat zou het toch fijn zijn als al die mooie onderzoeken resultaat gaan hebben en Suze haar leven later steeds makkelijker wordt als het gaat om de diabetes. Daar gaat Suze met haar vriendinnen en neef heel graag voor rennen. En wat is het dan fijn hoeveel positieve energie dat geeft. Aan Suze door al die lieve berichtjes die bij de donaties worden geschreven en de actie die ze gaat voeren met haar klas. Maar ook voor ons. Door te voelen dat we niet alleen zijn. Door de hoeveelheid positieve reacties ik krijg op de blogs die ik schrijf op haar teampagina. Door de nieuwe contacten die gelegd worden. Ja, daar doen we het voor! Diabetes meer bekendheid geven zodat dat gaat zorgen voor nog meer kansen voor al die diabetestoppers die elke dag de uitdaging aan moeten gaan.